Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
hırın-zırın — (Tovuz) qaşqabaqlı, qaraqabaq ◊ Hırın zırın olmax – qaşqabaq sallamaq. – Niyə yenə hırın zırın olufsan? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
küsnət — (Ağdaş) ağırxasiyyətli, qaraqabaq (adam). – Nuru küsnətdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarabatdağ — I (Bakı) qaraqabaq. – Qarabatdağ adamın üzi gülməz II (Şərur) boyunbağı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mısdır — (Gədəbəy) yerəbaxan, qaraqabaq. – Mısdır adamnan bir şey çıxmaz; – Mısdır kişidi elə ocağaz da … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mızı — (Bakı, Quba, Xaçmaz, Lənkəran) 1. yola getməyən (Bakı) 2. qaraqabaq (Quba, Xaçmaz, Lənkəran) – Ay qız, mızı olma (Lənkəran) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nırdos — (Lənkəran) qaraqabaq. – Bi bax, gör nə nırdos adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
no:ruzbulağı — (Şamaxı) məc. qaraqabaq. – Sən də lap no:ruzbulağı kimi orda bir kəlmə danışırsan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sosur — (Ağcabədi, Basarkeçər, Cəbrayıl, Naxçıvan, Ucar) bax sosur (Cəbrayıl, Ucar); 2. qaşqabaqlı, qaraqabaq (Basarkeçər, Qarakilsə, Naxçıvan); 3. tərs, sözə baxmayan (Naxçıvan); 4. paxıl (Naxçıvan); 5. saman altdan su yeridən (Ağcabədi). – Nə sosur… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bədsifət — f. və ə. 1) sir sifəti, görünüşü çirkin; 2) üzügülməz, qaşqabaqlı, qaraqabaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
übus — ə. 1) qaşqabaqlı, qaraqabaq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
